Sinomacrops واقع گرا

سابقه فسیلی Sinomacrops ، هرچند محدود ، بینش ارزشمندی در مورد خصوصیات جسمی و طاقچه های زیست محیطی آن ارائه می دهد. بالهای آن مبتنی بر غشای بود ، که توسط یک انگشت چهارم دراز ، معمولی برای pterosaurs پشتیبانی می شد. ساختار بدن سبک وزن بود ، با استخوان های توخالی که وزن کلی آن را بدون قربانی کردن استحکام کاهش می داد و امکان پرواز کارآمد را فراهم می آورد.

یکی از برجسته ترین جنبه های Sinomacrops اندازه آن است. بر خلاف pterosaurs بزرگ و تحمیل کننده که غالباً بر تصورات مردمی حاکم است ، سینوماکروپ نسبتاً کوچک بود ، با بالن بالش حدود 60 سانتی متر (تقریباً 2 فوت) تخمین زده می شود. این قد کوچک می توانست آن را به یک پرواز چابک تبدیل کند ، که قادر به حرکات سریع و سریع برای گرفتن طعمه یا فرار از شکارچیان است.

کشف Sinomacrops به ملیله های غنی از تنوع پتروسور می افزاید و مسیرهای تکاملی متنوعی را که این موجودات در پیش گرفتند برجسته می کند. این سازگاری و تخصص را تأکید می کند که به Pterosaurs اجازه می دهد تا در دوره های مختلف در سوله های مختلف زیست محیطی رشد کنند. دیرینه شناسان با مطالعه Sinomacrops و بستگان آن می توانند پیچیدگی اکوسیستم های ماقبل تاریخ و تاریخ تکاملی مهره های پرواز را بهتر درک کنند.